[اطّلاعیه] دیگر نمی‎نویسم

دیگر در اینجا نمی‎نویسم. از اینجا نقلِ مَکان خواهم کرد-اگر بتوان تعبیر «نقلِ مکان» را در مَجازستان بکار بَست و دُرُست تلقّی کرد-، و به «blogspot» می‎روم. دلیلِ اصلی‎ام این است که در اینجا فضایی دارم که تحتِ قوانینِ جمهوری اسلامی است، و به این اعتبار هر چه که می‎نویسم بنحوی از أَنحاء مشمولِ این قوانین می‎شود-پُرپیداست که کیفیّت این قوانین چنان نیست که مرا دلگرم کند. من سانسورگری در درونِ خودم سراغ دارم، برایم سخت دُشوار است که سانسورگری هم در بیرون مراقب من باشد، با اینکه گمان می‎کنم حرفهایم عمومًا-امّا نه تمامًا-، از سنخ و جنسی نیستند که سانسورگرِ «بیرونی» بخواهد آنها را سانسور کند، امّا همین احساس که من حرفهایی نمی‎زنم/چیزهایی نمی‎نویسم و یا چنان حرف نمی‎زنم/چنان نمی‎نویسم که قلبًا می‎خواهم، برایم سخت ناخوشایند است. برایِ من ناخوشایند است که احساس کنم بنحوی از انحاء تحتِ نظارت «کسِ دیگری» هستم، همچنان که برایم ناخوشایند است که احساس کنم حتّی اگر اِعمال نفوذِ آن «دیگری» هیچوقت هم، اگر محقق نشود، ولی همین سنگینیِ سایه‎اش مرا «ناخواسته و نادانسته» به سمتِ سانسورِ بیشتر می‎کشد. حدّاقّل با این مهاجرت، احساس می‎کنم کمی این عذاب را از دوشِ خودم کم کرده‎ام. خبر بد این است که این جایِ جدید «فیلترشکن» می‎خواهد. خبر شاید خوب-اگر بشود خبر خوب-، این است که «تَکْوین» همچنان بر سر جایش خواهد بود، تا زمانی که بنحوی و به جبر و یا زور و ...، و ....، از من گرفته شود. خبر دیگر اینکه «تکوین» نامِ جایِ «جدیدِ» من نیست. نامِ جدید: بدونِ ویرایش. دیگر اینکه اُمیدوارم خوانندگانِ احتمالی سابق و جدید، عِلاوه بر «ئی‎میل»(و حتّی گاه «تلفنِ دستی!»)، «کامنت» هم بگذارند.-  فکر می‎کنم یکی از حَسَنات، و برکات و فوائدِ کامِنت نوشتن، این است که مشارکت عمومی بیشتر می‎شود و بصیرتها و گفت‎وگوها بنحو دموکراتیکی در دسترسِ همه‎یِ خوانندگانِ پُستهایِ احتمالی من خواهد بود. و این برای غنای بیشتر همه‎یِ ما و تمرین بیش از پیشمان برایِ رُشد در گفت‎وگویِ عقلانی می‎تواند بسیار رهگشا و کارساز باشد: من صمیمانه علاقه‎مندم که همه‎یِ خوانندگانِ احتمالی وبلاگ، در این گفت‎وگوها مشارکت داشته باشند. واقعًا مایلم که در این گفت‌‎وگوها شرکت کنیم تا رُشد کنیم. می‎دانم این خواسته‎ها توقع زیادی از یک وبلاگ و وبلاگ‎نویس است، امّا فکر می‎کنم امکانِ آن کم نیست. - آخِر آنکه، کِتمان نمیکنم که برای اینجا دلم تنگ میشود ولی آنجا را هم خیلی دوست میدارم و اندک اندک بهش عادت خواهم کرد، یا اُمیدوارم زودازود عادت کنم.

این لینکِ «وبلاگِ» تازه من است:

  بدونِ ویرایشْ

http://hosseingholamie.blogspot.co.uk/