درسِ گران آموخته: آموزه‎یِ بزرگ

این را دیگر میدانم که «زندگی همچنان که پیش میرود ما را تهیدست‎تر و تنهاتر میکند.»-زندگی آنچه را که میخواستم به من داد و در ضمن به من فهماند که آن چیز اهمیّتی نداشت.  امّا درسِ گران آموخته چه بود که تو را اندکی آرام میکند، تو را اینقدر در مقابلِ روند و آیندهایِ چیزها، کَسان، رویدادها، غَمها و شادیها، قبض و بسطها و .... ، سفت و سخت کرده است، چه باعث شده است که قطع کنی از بیم و اُمیدها؟  آنچه را که به کرّات آزمودی چه بود؟ تو چه یافتی؟ آن آموزه‎یِ بزرگ چه بود؟

کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ